Ben sosyalleşmenin ne gereği var diye düşünenlerdendim bir
zamanlar. Bak işte bir tanesi buymuş! Başkalarından kendimizi öğrenmeye ihtiyacımız
var. Başka insanlar olmazsa kendimi tanıma imkanım var mı? Kim ne derse desin,
birbirimize ihtiyacımız var. Eleştiri almaya, yorum almaya ihtiyacımız var.
Çünkü hepimiz bir şekilde -bilinçli yada bilinçsiz- kendimizi tanımaya ve anlamaya,
varoluşumuzu öğrenmeye meyilliyiz.
Bazen ben olumsuz birşey duyduğuma bile seviniyorum kendimle
ilgili. Çünkü buna ihtiyacım var. Kendimle ilgili geri bildirim almam
gerekiyor, bu içsel bir ihtiyaç.
Şanslı olanlarımız, çocukluk veya ergenlik döneminde aldığı geri
bildirimler sayesinde kendilerinden daha emin olarak devam ediyor yollarına. Bu
dönemlerde benim gibi yeterince geri bildirim almayanlarsa biraz kendi
başlarının çaresine bakmak zorunda kalıyor. Aslında bir bakıma kendilerini keşfetmek
onlara kalıyor. Bakmayın bunun olumsuz bir durum gibi göründüğüne. Kendini
keşfetmek o kadar zevkli ki, bazen size bu motivasyonu farkında olmadan veren
ailenize, yakınlarınıza teşekkür edesiniz geliyor. Bu içsel motivasyon ile insan sınırlarını
zorlayabiliyor, daha fazla olasılığı hayatına çekebiliyor.
Fakat bu geri bildirim ihtiyacının doğal olduğu bilgisini
bilmeden önce, kendimle ilgili insanlardan yorum beklemem bana çok kötü
hissettirirdi. Sanki eksikmişim gibi, onların yorumuna neden ihtiyacım olsundu
ki?! Kendimi eksik gördüğümü düşünürdüm. Ve yorum beklediğim için kendime
öfkelenirdim. Bunun doğal olduğunu hocam bana söylediğinde o kadar
rahatladım ki anlatamam. Aslında kendimle ilgili bu ihtiyacımdan haberim bile yoktu. İçimde hissettiğim
boşluğun geri bildirim ihtiyacı olduğunun farkında bile değildim. Benim bildiğim geri bildirim projeye yapılır, çalışanların performansına filan yapılırdı. Meğerse, insan asıl kendisi için ihtiyaç duyuyormuş.
Evet şimdi sorun kendinize size nasıl geri bildirimler
yapıldı? Yada yapıldı mı? Kendiniz hakkında yanılıyor
olabileceğiniz aklınıza geliyor mu hiç? Bildiğinizin ötesinde olabilir misiniz?
Zaman zaman kendimizi tekrar yorumlamamız gerekiyor belki. Yapacak o kadar çok
işimiz var ki, unutuyoruz kendimizi. Halbuki, oturduğumuz evi, eşyalarımızı, işimizi,
arabamızı belli sürelerde yenilemek istiyoruz veya gözden geçiriyoruz. Kendimizle
ilgili düşüncelerimizi, inançlarımızı da gözden geçirmemiz gerekiyor.
Özellikle fazla geri bildirim almadıysak, kendimizle ilgili
olumsuz düşüncelere inanmaya daha meyilli oluyoruz bence. Bir virüs gibi. Bizim
kendimiz hakkında bilgimiz zayıf olduğu için, virüsü kapıveriyoruz hemencik.
Sonuç olarak demem o ki, kendinize verdiğimiz etiketlere
dikkat edelim, çünkü bu etiketlere sadık kalmak için farkında bile olmadan elimizden
geleni yapıyoruz gibi geliyor bana. Kendimizle ilgili olumlu düşüncelerimiz ve inançlarımız, yaptıklarımıza mutlaka olumlu yönde yansıyacaktır. Ve ne mutlu ki, bu konuda kendimizi geliştirebiliyoruz.
Çok güzel olmuş. Düşüncelerine onu yazıya dönüştüren parmaklarına sağlık...
YanıtlaSilTeşekkürler, seninde yüreğine sağlık :)
SilÇok güzel bir farkındalık yazısı.Kişinin kendiyle ilgili dönütler alması ve beğendiklerini geliştirerek devam ettirmesi beğenmediklerini değiştirmesi yani gücünü kullanması tebrikler bu yazı için. İzninle bu yazılarını öğrencilerime okuyacağım.
YanıtlaSilTeşekkür ederim Arif :) Öğrencilerinle paylaşman beni çok sevindirir :)
YanıtlaSilRica ederim ve teşekkür ederim iznin için:)
Sil