Dikkat Çekme Korkusu ve Saklanma Çabası

Kendimizi saklamak, kendimizi korumak, kendimizi geri çekmek, kendimizi kapatmak, kendimizi soyutlamak... Bunları biraz karıştırıyor olabilir miyiz acaba? 

Dikkat çekmekten neden rahatsız olur ki insan?

Fark ettim ki insan bazen farkında olmadan saklıyor kendini. Başarmaktan, görünür olmaktan, dikkat çekmekten çekiniyor.  Görünmemek veya fark edilmemek uğruna belkide işimizde, okulumuzda veya herhangi bir alanda başarılı olmaktan kendimizi alıkoyduğumuz bile oluyor. Görünür olmak istemiyoruz. Dikkat çekmek istemiyoruz! Fark edilmek istemiyoruz! İnsan dikkat çekmek istemeyebilir elbette ama oldu ki çekti; peki neden rahatsız hissediyoruz? Bana göre fark edilmenin getirdiği bir sorumluluk var. Fark edildin, yani sende varsın bu dünyada! Var olmak! Bu duyguyu hissetmek çok sıradan gibi gelebilir ama insan var olduğunu hissetmeden uzun yıllar yaşayabiliyor. Var olmanın getirdiği sorumluluktan uzak kalmak güvenli belki de... Kimsenin dikkatini çekmeden, suya sabuna dokunmadan yaşamak daha kolay değil mi? 

Var olduğunu hissetmek bu duyguya alışık olmayan birisi için yabancı geliyor, güvensiz geliyor, belki ürkütüyor. Nasıl tepki vereceğini bilmiyor ve sonunda kendini saklamayı seçiyor.  Varlığı kimsenin dikkatini çekmesin istiyor. Böylece, zaman zaman farkında olmadan kendimizi sabote ediyoruz, kendi yolumuza taş koyuyoruz.  

Hepimizin saklanma sebepleri veya korkuları farklı olabilir elbette. Bununla yüzleşmek ve değiştirmek istemek tamamen kişisel bir tercih. Ama eğer değiştirmek istiyorsak, ben bunun mümkün olduğuna inanıyorum. Saklandığımızın farkında olmakla değişimi başlatabileceğimize inanıyorum. Saklanma ihtiyacı oluşabilecek zamanlar benim deneyimlerime göre; iltifat aldığımızda, eleştirildiğimizde, başarılı olduğumuzu düşündüğümüzde, zengin olduğumuzu düşündüğümüzde, güzel/yakışıklı olduğumuzu düşündüğümüzde, bir organizasyonun başrol oyuncusu olduğumuzda olabileceği gibi tamamen farklı bir zamanda da olabilir elbette. Bu insanın kendi keşfedebileceği bir durum. Önce şaşırıyorsun tabii. İnsan neden başarılı olduğunda rahatsız hissetsin ki ? Hemde başarılı olmayı istediği bir alanda. Tam bir zıtlık! Ama oluyor işte. Bunu fark etmek ve yüzleşmek o kadar kolay olmuyor (en azından benim için), insan saklanmak ve unutmak, kendini uyuşturup devam etmek istiyor.  Ama biz, bizi eski inancımıza çeken dirence rağmen yüzleşmeye hazırsak eğer ve saklanma ihtiyacından kurtulmayla uğraşmak yerine, buna neden ihtiyaç duyduğumuza bakabilirsek,  o andan itibaren bize artık zararı değil yararı olacağını düşünüyorum.  Saklanmanın altındaki sebebi bulduğumuzda ve bu sebebe yönelik çalıştığımızda,bana göre saklanma ihtiyacı kendiliğinden kaybolacaktır.  

Ben kendi yolcuğumda, dikkat çektiğim zamanlarda saklanmaya koşarken, öz gözlemleme elimden tutuyor, bana yardım ediyor. Fark ettim önce, sonra kabul ettim. Evet! Saklanıyordum. Sebeplerim var kendimce. Ve saklandığımda hissettiğim o rahatsız edici duygunun bana bir mesajı vardı. Saklanmanın altındaki sebebe bakmam gerekiyordu. Mesajı aldığım yerlerde artık görünmezlik pelerinine ihtiyacım kalmadı. Onu çıkardığım yerler oldu. Belki hala giymem gereken yerler de  var ama ilk kez fark ettiğim kadar rahatsız edici değil artık.